Boeren

Op de eerste verdieping van een oude boerderij kijk ik uit het raam. De slaapkamer van de boerenzoon is omgebouwd tot kantoor. Tussen de printers en de mappen kijk ik uit over de uiterwaarden van de IJssel en met de zon op mijn gezicht begin ik te mijmeren. Hoe ben ik hier terecht gekomen op deze boerderij en wat heb ik eigenlijk met de agrarische sector?

Mijn beide opa's werkten al op de boerderij. De een in Friesland, de ander in Drenthe. Volgens mijn moeder zei ik vroeger vaak dat ik boer wilde worden en ik liep tot ver na mijn pubertijd op houten klompen. Boer ben ik nooit geworden, maar gek genoeg ben ik wel langzaam de agrarische sector ingerold.

Ooit belandde ik via het uitzendbureau bij de Gezondheidsdienst voor Dieren. Hoewel ik daar bij de technische dienst werkte en vooral een enorm kantoorpand en een groot laboratorium hielp onderhouden leerde ik wel het een en ander over dierziekten en de problemen waar boeren mee te maken kunnen krijgen.

Een paar jaar later kreeg ik verkering met een boerendochter en ik ging bij haar ouders op hun zorgboerderij werken. Dit was een hele andere tak van sport en heet met een mooie term Multifunctionele Landbouw. Naast het opzetten en uitvoeren van de zorgadministratie bouwde ik daar een boerderijwinkel. Aan het begin van de zomer scheerde ik de schapen en alpaca's en ik begeleidde leerlingen van de MBO 4 opleiding "Medewerker maatschappelijke zorg, natuur en welzijn". Voor een examenopdracht ontwierp ik met mijn eerste leerling een grote moestuin, die we later ook hebben aangelegd.

Vanwege mijn werk op de boerderij werd ik gevraagd voor het bestuur van de lokale LTO afdeling, waar ik me tot op de dag van vandaag inzet voor de belangen van de boeren in Rheden en rondom Arnhem. Ik moest erg wennen, want ik heb nogal een uitgesproken mening, die soms niet overeen komt met wat boeren vinden. Zo ben ik lid van de Partij voor de Dieren. Een door menig boer verguisde partij. Ik heb geluk met mijn medebestuurders. Ze zijn vrij progressief en waarderen mijn inbreng als een frisse andere blik, zeker op het gebied van duurzaamheid.

Na mijn scheiding ging ik op de zuivelboerderij van een medebestuurder werken en daar zit ik nu uit het raam te kijken naar de mooie groene weilanden, waar de koeien heerlijk kunnen grazen. Ik mag meedenken over vernieuwingen op de boerderij en zit de wanbetalers achter hun broek. Dit doe ik naast mijn werk als ZZP-er voor een aantal agrarische natuurbeheer collectieven en ik realiseer me meer en meer hoe thuis ik me voel in deze sector.